Namı diğer Sünnetçi veya deli Ekrem!

Zeki Kutur deyipte, yıllarca onunla özdeşleşmiş, eczanesinin demirbaşı sayılabilecek, kadim dostu ve de tüm Bayburtluların da kadim dostu Deli Ekrem amcamızı anmadan geçebilir miyiz… Hayır asla! Bu vefasızlık, hatta Bayburt'un değerlerine, en azından Bayburt'un gök kubbesinde gizli hazinesine saygısızlık olur. Hazine değerinde, nüktedan, hatırşinas bir büyüğümüzdür. Bildiğimiz kadarı ile Bayburt'ta herkesle hukuku olan bir saygıdeğer şahsiyet idi. Biraz asabiliği de yok değildi de. Zaten “deli” lakabını da o yüzden aldığını zannediyorum.

Onu tanımayan (dönem itibariyle) Bayburtlu yoktur, sanmıyorum. Köylüsü kentlisi, herkes bilâistisna lakabıyla müsemma Deli Ekrem amcamızı tanır, sever ve herkesin illa ki bir anısı da vardır kendisiyle. O, bir eczacı kalfasıdır ama yarı yarıya da doktordur. İlk tanı ve tedaviyi o yapardı deyim yerinde ise.. Bana 15 cm. uzunluğundaki tetanos iğnesini şarkılı türkülü ve hiç hissettirmeden yapmasını unutamam. Bizim ve bizden evvelki kuşağın sünnetçisi odur..

Çok şen-şakrak, neşeli, güler yüzlü, hızlı hareket eden, herkesle anında irtibat kurabilen, çevik, insana güven veren bir yapısı vardı Ekrem amcanın. Bayburt'ta ilk motosiklet binenlerdendir, belki de ilktir. Akrobatik bir motosiklet binme tekniği vardır. Bu motosikletle bir çoklarına yapmış olduğu dillere pelesenk şakası ve çok hikayesi de vardır. O zellikle rahmetli “Enet dayıya” yaptığı şaka (eve götüreceğim diye ta kop dağına götürmüş ve bırakmış dönmüş, soğuk bir günde)…

Çocuklarına çok düşkün, ahir hayatında İstanbul Pendik'e göç ettiğini biliyoruz. Orada rahmeti rahmana kavuşmuştur. Bu değerli amcamıza da rahmet, mağfiret ve affı niyaz ediyoruz.